Asturias declaróuye oficialmente a guerra a Napoleón pola invasión francesa d’España.
Foi a Xunta Xeneral el órgano asturiano que, en dependencias da Catedral d’Uviéu, asumíu a soberanía, porque el rei Fernando VII taba retido en Francia, sin opción a reaccionar.
A Xunta constituíuse en Xunta revolucionaria.
Decidíu mandar comisionaos al Reino Unido y así internacionalizar el conflicto. Este era el único xeito de ganar. Ademáis, propuxo qu’en todas as provincias s’amañaran Xuntas Patrióticas.
El 25 de mayo de 1808 el poblo asturiano, al través da Xunta, púxose al frente da situación.
É un feito histórico que se ten que recordar y poñerse en valor. A todopoderosa Francia de Napoleón atopóu en Asturias a primeira oposición formal á súa invasión.
Estos feitos foron políticamente ben relevantes.
Asturias foi a primeira en tomar medidas destinadas a asumir a soberanía por parte dos ciudadanos, que de dalgún xeito deixaron de ser súbditos.
A Xunta Xeneral tresfórmase en Soberana y foi exemplo a seguir por outras, incluíndo a Xunta Suprema Gubernativa del Reino.
Ademáis, adelantóu muitos principios recoyidos na Constitución de Cádiz de 1812, a Pepa, a primeira Constitución española y na que tuveron participación relevante os asturianos.
El 25 de mayo foi a revolución política máis significativa d’Asturias.
Por dalgús motivos:
Foi úa reacción contra úa agresión esterior, anque esta nun se dera en Asturias inda.
Puxo en valor a solidaridá nacional y el asunción de soberanía.
Implicóu el cambéo del réxime antigo á "modernidá". El Asturias histórica, anque marxinal territorialmente, amostra a súa vitalidá política. Adelantóu a revolución dentro da guerra y deu entrada a ideas del constitucionalismo lliberal.
Xovellanos en 1794…
Catorce anos primeiro de qu’empezase a guerra da Independencia, escribíu úa carta razonada pral Marqués de Camposagrada unde definía cómo había a ser según a historia a bandeira y escudo del Principao d’Asturias:
A Cruz da Victoria col alfa griega nel brazo dereto y col omega nel esquerdo.
El escudo había a ter corona real.
El lema: HOC SIGNO TUETUR PIUS. HOC SIGNO VINCITUR INIMICUS. [Con este signo deféndese al piadoso, con este signo véncese al enemigo].
El fondo habería a ser azul, ou podería tamén ser encarnao.
Anos máis tarde…
En mayo de 1808 el exército asturiano que s’amañóu pra lluitar contra el todopoderoso Napoleón encontróuse con que nun tía úa enseña que lo representase.
Aquellas tropas, pra definir a súa enseña, tomaron como referencia as indicacióis que Xovellanos redactara tempo atrás precisamente pra un reximento militar.
Pode dicirse que por vez primeira empezóu a usarse el actual bandeira asturiana por un exército previsto de 20.000 homes qu’asumíu en terra asturiana a soberanía nacional pra resistir al invasor francés y defender a llibertá y a independencia da nación.
